RELIGIEUS GEWELD IS VOORAL EEN MYTHE

Kijk James Kennedy religieus geweld goedpraten in de Trouw. U weet wel, die verlepte krant voor NCRV-lezers die niet eens meer valt onder oude media, maar onder geriatrische media. Nou ja, goedpraten. Zijn stelling is vrij simpel: historisch geweld wordt vaak onterecht gekoppeld aan religie, want de overige factoren worden genegeerd. En er was ook wel eens seculier geweld. Dus niet zo zeuren. Niet zo zeuren over Boko Haram in Nigeria.


Niet zo zaniken over het geweld tegen kinderen in de katholieke kerk. Het religieus geweld tegen vrouwen bij de joden, de christenen en de moslims. Tegen homoseksuelen. Tegen andersdenkenden. Tegen vermeende heksen, tegen vermeende ketters, tegen vermeende kafirs. Onderling. In het geniep. In het openbaar. In de vorm van oorlog. In de vorm van manipulatie. In de vorm van doodstraf. In de vorm van uitsluiting. Eeuwenlang. Allemaal niet zo over mierenneuken, aldus James Kennedy, die vooral schrijft ten doel gelovigen gerust te stellen dat hun haatreligie met liefdevol vernisje best okee is. Jup. Beetje jammer alleen dat religieus geweld bagatelliseren door te wijzen op seculier geweld hetzelfde is een opiniemaker doodsteken omdat hij lelijke dingen zei. Buitenproportioneel. Qua geweld speelt religie in de Champions League, en komen de overige factoren niet eens in de Jupiler League aan bod. Religie, met name de monotheïstische, is intolerant en arrogant. Een dodelijke combinatie die makkelijk uitmunt in geweld. Religie is an sich destructief, omdat rationaliteit en humaan handelen ondergeschikt zijn aan de strikte wetgeving opgelegd door een verzonnen God in de oertijd van de menselijke ethiek. Ter illustratie een quote van de door James Kennedy beschimpte Christopher Hitchens in de lees verder. Opdat we niet vergeten dat geweld en religie altijd een inhumaan horrorhuwelijk vormen, op welke schaal dan ook.

"The argument with faith is the foundation and origin of all arguments, because it is the beginning - but not the end - of all arguments about philosophy, science, history, and human nature. It is also the beginning - but by no meansend - of all disputes about the good life and the just city. Religious faith is, precisely because we are still-evolving creatures, ineradicable. It will never die out, or at least not until we get over our fear of death, and of the dark, and of the unknown, and of each other. For this reason, I would not prohibit it even if I thought I could. Very generous of me, you may say. But will the religious grant me the same indulgence? I ask because there is a real and serious difference between me and my religious friends, and the real and serious friends are sufficiently honest to admit it. I would be quite content to go to their children's bar mitzvahs, to marvel at their Gothic cathedrals, to "respect" their belief that the Koran was dictated, though exclusively in Arabic, to an illiterate merchant, or to interest myself in Wicca and Hindu and Jain consolations. And as it happens, I will continue to do this without insisting on the polite reciprocal condition - which is that they in turn leave me alone. But this, religion is ultimately incapable of doing. As I write these words, and as you read them, people of faith are in their different ways planning your and my destruction, and the destruction of all the hard-won human attainments that I have touched upon. Religion poisons everything." [God is not great, Christopher Hitchens, blz. 12-13]