.

woensdag 29 juni 2011

HET HEEFT VLEUGELTJES, VLIEGT DWARS DOOR JE KAMER EN JE ZIET HET NIET


De zintuigen, waarover de mens beschikt, zijn slechts beperkt. Je kunt het nog het beste vergelijken met iemand, die door een gaatje in een gordijn kijkt en denkt dat hij de hele wereld ruikt, hoort en ziet. Bijen zien ook ultraviolet, iets wat de mens alleen met techniek kan. Wanneer je een ultraviolette opname van een bloem ziet, merk je pas de genuanceerde kleuren op. De bij ziet een heel andere bloem, dan wij. Het is algemeen bekend, dat honden vele malen beter horen en zien dan mensen. Vooral in de hoge tonen is een hond veel gevoeliger. Er bestaat zelfs een speciale hondenfluitje, op een toonhoogte, die de hond wel, maar het baasje niet hoort. Roofvogels hebben telescoop-ogen. Vanuit de lucht zien ze hun prooi duidelijk. Uilen zien de urine-sporen van muizen en weet dus, waar hij wacht moet houden.


Dit speelt zich af in een wereld, die gebonden lijkt aan allerlei (natuurkundige) wetmatigheden. De snelheid van het geluid en het licht zijn hier voorbeelden van. Lichtsnelheid is het echte maximum. Een wet, die reizen tussen de sterren, onmogelijk maakt, gezien de kolossale afstanden in ons zonnestelsel en daarbuiten. De mens sluit zich hier overigens zelf op. Wetmatigheden zijn handvatten, die je kunt begrijpen en vervolgens probeert te omzeilen. Zelfs in Einstein's theorie zijn er mogelijkheden om te reizen in de tijd! Maar men klampt zich nu wanhopig aan de geformuleerde wetten vast en ze worden tot dogma. Wie een indianenbeschaving in Peru ontdekt en deze zou 25.000 jaar oud zijn, dan is er gefraudeerd, want het past niet in de veronderstelde migratie vanuit Rusland, over de Beringzee naar Amerika. De zaak ligt echter wat complexer.

Maar ondanks deze discussie, staan we versteld van de bouwkundige prestaties in de Andes. Kolossale stenen werden uitgehakt, bewerkt en in monumenten en muren geplaatst.
Ondanks het feit, dat materie vrijwel geheel uit NIETS bestaat, kun je, als mens er niet doorheen lopen. Verhalen over wezens, die dat wel kunnen, zijn spookverhalen of sprookjes. Ondanks het geloof in spoken en geesten onder de wereldbevolking, is de wetenschap sceptisch en ontkent het bestaan van dit soort multi-dimensionale entiteiten. Geloof in spoken en geesten, die door muren kunnen reizen is bijgeloof, bedrog en niet te bewijzen.


Deze opvatting staat nu op zijn kop. Voor het eerst is wetenschappelijk het bestaan aangetoond, van entiteiten, die zich niets aantrekken van de wetten, waaraan wij gebonden zijn. Deze zogenaamde RODS (staven) zijn nu al talloze malen gefilmd. Het zijn speervormige objecten, met een aantal zijvleugels. Ze zijn alleen op film te zien, wanneer deze uiterst langzaam wordt afgedraaid, Ze variƫren in lengte van een 30 centimeter, tot wel tientallen meter lang. Ze bewegen zich in rechte lijnen en verdwijnen letterlijk in rotswanden of muren. Ze zijn niet met menselijk oog te zien!


Het is dan misschien wel geen bewijs voor het bestaan van geesten en spoken, maar wel van het feit, dat de wereld om ons heen nog veel raadsels kent. Meer dan wij ons, letterlijk, niet voor kunnen stellen.

zaterdag 4 juni 2011