SiTU Cursus 2e Wereldoorlog.

 

Ferdinand Porsche

Adolf Hitler was een bewonderaar van de Amerikaanse automobiel-industrie. Hij droomde van een Duits volk “op wielen”. Deze droom was het begin van de ontwikkeling van de “Volkswagen”.

Een auto, die 990 mark zou moeten kosten en waar een heel spaarsysteem voor werd opgezet. Veel Duitsers begonnen in de dertiger jaren te sparen (5 mark per maand) om in het bezit van de “Kever” te komen. Ferdinand Porsche, een vermaard ingenieur en constructeur beloofde de “Fuehrer”, om dit binnen enkele jaren te realiseren. Porsche had naam gemaakt bij de bouw van race-wagens. Adolf Hitler had het volste vertrouwen in Porsche. Hij liet hem altijd door zijn persoonlijke piloot vervoeren. Hitler schijnt gezegd te hebben: “Generale habe ich genug, aber von Ferdinand Porsche gibts nur eine.” Porsche bracht twee maal een bezoek aan de auto-fabrieken van Henry Ford in de Verenigde Staten. Deze automobiel-magnaat was pro-Hitler (en anti-communistisch) en gaf bij elke verkochte Ford een anti-semitisch boek kado: de “Protokollen van de Ouderen van Zion”. Hierin werd het Joodse komplot om tot een wereldheerschappij te komen onthuld. Het (nog steeds gedrukte en gelezen) pamflet is waarschijnlijk door de geheime dienst van de Russische Tsaar gefabriceerd en wordt in anti-semitische kringen als authentiek beschouwd.

In de buurt van Wolfsburg werd de Volkswagen-fabriek gebouwd. Door dwangarbeiders wel te verstaan. Joden, die na de bouw terug naar de concentratiekampen gingen. Ook gedurende de oorlog bestond ongeveer 2/3 van de arbeiders uit krijgsgevangenen en dwangarbeiders. Zij bouwden echter geen Volkwagens, daarvan zijn gedurende de 2e Wereldoorlog slechts enkele prototypes en (voor de spaaraktie!) gebouwd.

Al voor het begin van de oorlog bood hij Goering aan om in Wolfsburg vliegtuigen te produceren. Het werd een militaire uitgave van de Volkswagen, die (door de luchtkoeling) in Noord-Afrika en Rusland zeer goed voldeed. De SS kreeg de eerste 4000 exemplaren geleverd. Behalve deze “jeeps”, leverde Porsche ook onderdelen voor de V1 en ontwikkelde tanks (de “Ferdinand”, een mislukking en de “Maus”, een rijdend fort, dat uiteindelijk niet te vervoeren bleek.)

Porsche werd tot “Oberfuehrer der SS” benoemd en was nauw betrokken bij de organisatie en planning van de Duitse oorlogsindustrie. Zijn toewijding aan het systeem was groot en zijn geloof aan de “Endsieg” ongebroken. Tot de fabriek in 1944 werd gebombardeerd en productie onmogelijk werd. Ferdinand Porsche trok zich terug in Oostenrijk en ging verder met waar de geniale ingenieur het beste in was, het construeren van motoren.

 

Ferdinand Porsche heeft nooit gesproken over de duistere kant van de Nazi-oorlogsindustrie. De miljoenen (Joodse) dwangarbeiders en krijgsgevangenen, die in Duitsland te werk werden gesteld en die door oorlogsgeweld, hongersnood en terreur om het leven kwamen. Porsche is na de val van Duitsland nooit ter verantwoording geroepen of voor het gerecht geweest.

Voor het uitbreken van de oorlog had Ferdinand Porsche al een sportversie van de Volswagen ontwikkeld en gebouwd. Dit model werd door zijn zoon verder ontwikkeld en leidde tot de beroemde Porsche-sportwagen.

Maar hoe ging het nu met de Volkswagen? Na de capitulatie werd Duitsland in 4 militaire zones verdeeld. De Britse militairen hadden behoefte aan een verbindingsauto en dit werd “de Volkswagen”, waarvan Adolf Hitler Porsche's proto-type had bewonderd. De fabriek in Wolfsburg werd hersteld en de productie kwam al snel op gang. Eindelijk konden de Duitsers “hun auto” zelf aanschaffen. De Volkswagen wordt razend populair en zal dat nog tientallen jaren blijven. Als het miljoenste exemplaar uit de fabriek rolt, is Ferdinand Porsche daar niet bij aanwezig. Hij leidt een teruggetrokken leven en sterft in anonimiteit op 76-jarige leeftijd. Zijn zoon Ferry bouwt het Porsche-concern opnieuw uit en nog steeds vindt het ontwerp van Ferdinand Porsche over de gehele wereld gretig aftrek.