SiTU: Het gewicht van dons

Als de tortelduiven in mijn tuin, tegelijkertijd, om een reden, die ik niet ken, opdladderen en wegvliegen, zweven er altijd een paar donsveertjes boven het gras. Ze bewegen mee op de wind en verdwijnen uit het zicht. Een tafereel om van te genieten. Toch zal bij de mens op enig moment de vraag rijzen, waarom het veertje vliegt en de mens niet. De mens zal dan een veertje bemachtigen en het op zijn weegschaal leggen. De wijzer slaat niet uit; het veertje weegt niets! Dit is een belangrijk moment. We staan voor een keuze. Of we accepteren het feit dat voor een donsveertje gewicht er niet zoveel toe doet, of we ontwikkelen een zodanig gevoelige weegschaal, dat het veertje een getal krijgt toegekend, waardoor het opeens van gewicht is. Dit verandert het perspectief wezenlijk. Van in zijn eigenheid ongrijpbaar, naar de vulling van een dekbed. dM, 2010