Hoezo “Goddeeltje”?

Wetenschappers van de deeltjesversneller in Zwitserland (CERN) zijn het “Goddeeltje” op het spoor. Dit is het laatste stukje van de legpuzzel. Dit “Higgs-particle” complementeert de theorie over de opbouw van de materie. De tot heden aangetoonde deeltjes hebben geen massa, het Goddeeltje is de samenbindende factor van onze werkelijkheid, zij bepaalt hoe de werkelijkheid is, zoals die is.

CERN's werkwijze is die van brute kracht. Protonen botsen met bijna-lichtsnelheid tegen elkaar. Op een gegeven moment moet het Higgs-deeltje worden ontdekt.

Bij de start van deze experimenten pleegde een jonge vrouw in India zelfmoord. Zij was er van overtuigd, dat hiermee de ondergang van de wereld in gang wordt gezet. Er zouden zich “zwarte gaten” vormen, die ons universum zouden vernietigen.

Je leert de werkelijkheid niet kennen, door die in steeds kleinere stukjes te slaan. Of het gevaarlijk is?

Stel, dat het “Goddeeltje” bestaat. Stel dat het de functie heeft, die de wetenschappers er aan toe dichten.

Stel dat er maar eentje van is?

Wat gebeurt er, als we “God” beschadigen of door midden hakken?

Door die waanzinnige ondergrondse experimenten, zijn we straks in staat om door muren heen te lopen of zelfs te vliegen.