PLATTELANDSRIJMEN (26)

Zoals een visser in de ochtend

zijn net werpt en weer binnen haalt.

Zo wervelen de mussen,

als de zon nog even draalt,
in volmaakte harmonie.

De muziek, die deze dansers draagt,

kent een melodie, die mij ontgaat.

Mijn blik dringt in een ander rijk.

Mijn oren kunnen daar niets horen.

Ik sta daar, buiten,

en ik kijk.