MIST

"Ik heb een ongeluk gehad.", zei Cees, terwijl hij bij ons tafeltje aanschoof en somber voor zich uit begon te kijken. "Met de fiets?", vroeg David belangstellend. "Nee.", gromde Cees en keek David nijdig aan. "Met de auto." "Ik wist niet dat je auto had.", vervolgde David. "Precies, had.", barstte Cees los. "De auto is total-loss verklaard." We zwegen een tijd, terwijl de soosbeheerder muziek draaide, die eerder bedoeld leek om mensen af te schrikken. dan te lokken.

"Kun je er al over praten?", doorbrak David de stilte. Cees ontstak opnieuw in woede. "Alsjeblieft, doe niet zo hulpverlenerig. Het was mijn eigen schuld en ontzettend stom van me. Het gebeurde gisteravond in dichte mist." "Er wordt veel te hard gereden bij mist ..." begon David, maar Cees onderbrak hem. "Ik reed bijna stapvoets. Het was vreselijk mistig, maar ik zal je vertellen hoe het is gebeurd...Voor een kop koffie." Cees ging er goed voor zitten. "Ik hield de achterlichten van de auto, die voor mij reed, nauwkeurig in de gaten. Maar die idioot gaat opeens vol op de remmen staan en ik knal er bovenop.""Waarom stopte die auto in vredesnaaam.", vroeg ik. Cees vervolgde zijn klaagzang. "Ik loop naar de bestuurder en vraag hem, waarom hij in hemelsnaam stopt. Hij draait het raampje naar beneden en zegt, bleek en geschrokken, "Meneer, we staan in mijn garage!"

UIT: DE AVONTUREN VAN JAN EN CEES