DE COHESIE VAN DE EUROPESE UNIE

In de twintigste eeuw heeft de eenheid van Europa zich ontwikkeld, tot wat het nu is. Hoe waren de verstandhoudingen onderling in de vorige eeuw, op welke wijze ging men met elkaar om; kortom welke fundamenten dragen de groeiende eenheid die in de twintigste eeuw in de vorm van de Europese Unie tot stand is gekomen..

1. Europa was in twintigste eeuw het strijdtoneel van twee wereldoorlogen en diverse regionale conflicten (Spanje, Griekenland, Turkije, voormalig Joegoslavië, de Baltische staten). Kortom de meeste staten van de huidige Unie, zijn in de 20e eeuw minimaal één maal met elkaar in oorlog geweest. De meesten vaker.
2. Europa is in de twintigste eeuw het toneel van genocide (Joden o.a.) en massale, gedwongen en vrijwillige volksverhuizingen (Grieken en Turken o.a., Duitssprekenden), in de laatste jaren van "bloedigste eeuw ooit" culminerend in de versplintering van Joegoslavië.
3. Europese staten zijn in de twintigste eeuw diverse malen bezet gebied geweest. En nog steeds is een gedeelte van Cyprus door de Turkije bezet. Dit laatste land is dan nog wel geen lid van de EU, maar wel van de NATO.
4. De Europese landen zijn betrokken bij een groot aantal militaire acties, buiten het eigen grondgebied. Als oorlog (Irak), maar ook als vredesmisie (Afghanistan, Afrika) . Ook individueel: Engeland en Argentinië.

Zo op het eerste gezicht, geen goede basis voor vrede, eendracht en samenwerking in deze roerige tijden.
Uit: College-aantekeningen, dM, SiTU 2010