SiTU PLATTELANDSRIJMEN
Narcisme
EEN MEES VLIEGT LANGS MIJN RAAM OMHOOG
HERHAALT DIT KEER OP KEER
HIJ IS ALLEEN
MAAR WEET DAT NIET
WANT VERBLIND DOOR WAT HET
IN DE RUITEN ZIET
SCHENKT DEZE VOGEL ZIJN LIEFDE
ONVERDEELD
AAN ZIJN EIGEN SPIEGELBEELD
EEN BAAIERD VAN KLEUREN
LOKTE MIJN OGEN
EN ONTROERD STAARDE IK OMHOOG
OM IN HEMELWATER TE VERDRINKEN
ONDER HET WONDER VAN EEN REGENBOOG
SCHIMMEN IN HET OCHTENDDUISTER
EEN BEWEGING, O ZO KLEIN
IS HET EEN BLAD
ER IS GEEN WIND
HET MOET EEN VROEGE VOGEL ZIJN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten