De avonturen van Jan en Cees

"Je moet maar een opletten,", zei Cees, "Op de televisie gebruikt iedereen voortdurend het woord HELEMAAL." "Helemaal te gek, dat je dat opvalt.", zei Jan, om iets ernstiger te vervolgen. "Onze mooie Nederlandse taal wordt aangetast, vervuild en verdrongen." Hij schudde zijn hoofd vol afkeer. "Het is pure armoede en weet je hoe dat komt?" "Door die televisiechicks of door die Amerikaanse pulp?", zei Cees. Jan knikte. "Daar is het allemaal mee begonnen, maar nu krijg je de Europese Unie en zo." Jan maakte zijn verhaal niet af en verzonk in somber gepeins. Cees tuurde naar het met koffievlekken en as besmeurde formicatafeltje. Het was augustus en uitermate rustig in het Centrum. Jan pakte abrupt zijn shag. "Alle reclames zijn al in het engels, nederlandstalige gebruiksaanwijzingen zijn verdwenen en iedereen schreeuwt maat SHIT en FUCK YOU ... Cees heb je een aansteker voor me." Cees schoof zijn wegwerpaansteker door de rotzooi. "Bedankt ..."  Het was even stil. "Kijk maar naar het effect van de euro." "Dan krijgen we er toch een woord bij.", riep Cees lachend. Hij keek Jan vragend aan, deze knikte en Cees pakte het pakje shag en begon te draaien. Jan schudde zijn hoofd. "Woorden als kwartje en dubbeltje verdwijnen, net als een geeltje of een meier. Allerlei spreekwoorden en uitdrukkingen kunnen worden geschrapt." Cees knikte begrijpend. "Zo is in het verleden ook al het fluitje van een cent ongemerkt verdwenen." Jan keek Cees aan. "Heb jij geen stopwoordjes, Cees?" Cees antwoordde verbaasd. "Ik? Helemaal niet."