SiTU Cursus 2e Wereldoorlog

Operatie Barbarossa

Roodbaard (Barbarossa) is de naam van een mythisch/historische keizer van het Heilige Roomse Rijk (Groot-Duitsland, inclusief Holland en Friesland), die tijdens een veldtocht in het oosten, verdronk. Maar volgens de mythe, was Roodbaard niet dood. De keizer en zijn leger “sliepen” in het binnenste van een berg, wachtend tot de finale veldslag in het oosten plaatsvond. Op dat moment zou Barbarossa, net als koning Arthur in Brittannië , verschijnen en de slag in het voordeel van de “Germanen” (Ariërs) zou beslissen.

 

 

Adolf Hitler koos bewust voor deze naam. Hij wist en geloofde, dat hij alle steun voor de Russische operatie kon gebruiken. Ook die op een occult niveau (verg. Adolf Hitler and the Spear of Destiny

Operatie Barbarossa kende drie doelen: Leningrad (Armygroop North), Moskou (Middle) en Kiev en de Kaukasus (South). Uiterst ambitieus, gezien de omvang van Rusland. Het front was kwetsbaar door zijn lengte (van Leningrad tot aan de Zwarte Zee) en de duizenden kilometers lange bevoorradingslijnen, door vijandelijk gebied.

Historici zijn van mening dat de rol van Stalin in geschiedschrijvingen wordt onderbelicht. Niet alleen de Nazis streefden naar Europese dominantie, de Sovjet-Unie had die ambitie van werelddominantie ook. Met het oog op een Europese campagne had Stalin het Rode Leger in Wit-Rusland opgebouwd tot de kolossale omvang van meer dan 6 millioen soldaten. Nazi-Duitsland's troepenmacht (inclusief bondgenoten) bedroeg nog geen vier millioen manschappen. Het Rode Leger was niet op verdediging ingesteld, slecht uitgerust en belabberd geleid. In een aantal “Kesselschlachten” (omsingelings veldslag) werden miljoenen Russen krijgsgevangen gemaakt.

Het Rode Leger bleef in 1941 op de terugtocht en Duitse troepen leken dichtbij het bereiken van de doelstellingen van Operatie Barbarossa.