GESCHIEDENIS VAN DE STAD HARLINGEN
UITBREIDING
Stadsuitbreidingen vinden meestal plaats in tijden van economische groei. Harlingen kent in zijn geschiedenis twee perioden waarin het, ter bebouwen, gebied belangrijk is toegenomen. In de 20ste eeuw is het stadsgebied vier keer zo groot geworden. Planmatig zijn er nieuwe woonwijken gebouwd, die tenslotte tot een onevenwichtige stad hebben geleid, waar de woonbuurten steeds verder van het oude centrum met zijn voorzieningen af zi...jn komen te liggen.
In de 16e eeuw, toen er ook sprake was van belangrijke economische groei en activiteiten in de stad, is Harlingen ook belangrijk uitgebreid. Voor de toenmalige begrippen was dat een groter uitbreiding die o.a. Het terpdorp Almenum binnen de stadswallen kon brengen, waardoor de stad volledig kon worden ommuurd. Harlingen wordt een vestingstad.
Over deze eerste stadsuitbreiding zijn niet veel exacte gegevens bekend. Wat we weten dat Koning Philips II in 1565 toestemming verleende om 20 hectare grond, grenzend aan de stad van hem te kopen.
We weten uit Caspar di Robles-atlassen dat het gebied rond het Franekereind vol stond met zoutketen. Haaks op het Franekereind, ten noorden en ten zuiden ervan, waren zes “opvaarten” gegraven voor de aanvoer van het ruwe zout. Een aantal van de keten, moest later worden gesloopt om de stadswallen aan te leggen.
Het eerste deel van de zestiende eeuwse stadsuitbreiding, dat wel planmatig zijn aangelegd, kwam ten noorden van de huidige Noorderhaven. Het heette de Noorder Nieuwestad. Het betreft hier het gebied tussen de Noorderhaven, de Oude Ringmuur, de Liemendijk en de Hoogstraat.