GESCHIEDENIS VAN HARLINGEN (regio)

de hms “LUTINE”

Na de Titanic veruit de bekendste schipbreuk is die van het Britse oorlogsfregat HMS (His Majesty’s Ship) Lutine, dat verging in de nacht van 9 op 10 oktober 1799, in het IJzergat tussen Vlieland en Terschelling. De schipbreuk is zo bekend geworden door de lading met een grote maar onbekende hoeveelheid munten, ongeveer 450 goudstaven van ongeveer 5,5 kilo per stuk en ongeveer 180 zilverstaven van ongeveer 25 kilo per stuk. We weten niet precies hoeveel staven goud en zilver sinds 1799 al naar boven zijn gehaald, maar waarschijnlijk liggen nog ongeveer 350 goudstaven en 80 zilverstaven onder water! Voer voor schatduikers!

Op de Waddenpromenade van Harlingen staat een kanon, met een aantal kanonskogels op de grond ernaast.

Het kanon wijst richting Vlieland

en met reden. Volgens de geschiedschrijving staat voor U een kanon, afkomstig van het Engelse fregat “Lutine”, dat in 1799 in een storm op een zandbank nabij Vlieland liep en aan stukken werd geslagen. Alle opvarenden, op een geluksvogel na, kwamen om in de golven.

Maar de “Lutine” was een bijzonder geval, niet zomaar een oorlogsstatistiek. Het fregat was beladen met goud en zilver in baren en in munten, ter waarde van 1 miljoen Engelse ponden en het schip was voor die waarde bij verzekeringsmaatschappij Lloyds verzekerd.

Deze raakte daardoor aan de rand van de financiele afgrond, toen het moest uitbetalen.

De Lutine[2] was een fregat met 38 kanonnen, waaronder 26 twaalfponders, gebouwd in 1779 te Toulon (Frankrijk) als “La Lutine” (de kwelgeest). De Fransen droegen “La Lutine” aan de Engelsen over, die het fregat bij de Engelse Marine voegde, als “Lutine”. Op 9 oktober 1799 verging het nabij Terschelling met een grote lading goud, zilver, Spaanse matten en dubloenen, die slechts gedeeltelijk is teruggevonden.

De berging van de “Lutine”

Met de Lutine en haar schat zijn veel Harlingers in aanraking via de plaatselijke tandarts Duif, die een aantal bergingsoperaties leidde.

Zonder resultaat. De “Lutine” is onder het Waddenzand verdwenen en kan door verschuivingen in de bovenlaag bijna “overal” terechtkomen. Maar wat de zee neemt, geeft de zee ook terug en wie weet betreft dit ook de “Lutine”