DE GESCHIEDENIS VAN HARLINGEN

behalve een chronologische tijdlijn, bestaat er ook een geologisch/geografische tijdlijn. De chronologische tijdlijn, met een breuk door de geboorte van Christus, reikt ver terug; miljoenen, zelfs miljarden jaren.

Tussen Harlingen en Vlieland ligt, onder drieduizend meter zand, een vulkaan; die 3 miljoen jaar geleden aan de oppervlakte stond en later werd verzwolgen en bedekt.

Tijdens de ijstijden was de zeespiegel tot wel 200 meter lager, dan nu het geval is. In deze periode, rond 15.000 bc. lag Harlingen bij lange na, niet aan zee en kon je naar de eilanden lopen en van daaruit, over de Doggersbank, naar Anglia. De stijgende zeespiegel heeft dit onmogelijk gemaakt en wandelend naar Terschelling of Vlieland, een zeldzaamheid. Harlingen kwam aan zee te liggen, door de najaar-stormen van de 13e eeuw. Het verloor, noordelijk een tweetal staten en zeker 4 huizen aan de Noorderhaven. Hier zijn nog markeerstenen te vinden, die de hoogte van de vloed aangaven.

Waarom zou Harlingen in die geografische landschap, toch een centrale plaats innemen.

De oorzaak is “de Berg van Almenum” een zeldzame hoogte in een vrijwel vlak landschap. Deze unieke locatie is vrijwel voortdurend bewoond geweest. De “Berg” zou onderdeel uitmaken van de fortificaties van Atlantis en later door Keltische stammen, o.a. De Friezen, als een heiligdom is gebruikt. Gaia, de natuur, werd vereerd in eeuwenoude eikenbomen op Almenum (waarschijnlijk Almenheim: begroeide hoogte, vrijplaats).

Het Almenum, dat door Karel de Grote werd vernietigd, was lange tijd een heilige plek. Waar heling mogelijk was, maar de toegang moeilijk. Venen en beken omringden het eiland, dat door de Britten Avalon werd genoemd.

De sjamanen, vergelijkbaar met druiden, werden verdreven en Gustav, de plaatselijk forteman, kapte de heilige eikenbomen en bouwde van het hout, de eerste

kerk, aan Michael gewijd.

De christelijke kerk bouwde vaak kerken en heiligdommen op door heidenen vereerde plaatsen. Niet alleen om de oude praktijken te verhinderen, maar ook om van de veronderstelde uitstraling te profiteren.